کی می آیی که کران تا بیکران دلم را برایت چراغانی کنم و چشمانم را فرش قدومت نمایم؟
بیا که بهار دلم بیصبرانه مشتاق آمدن توست و قلبم جویبار اشکهایی که هر روز و شب برای فراق تو ریخته میشوند....
یاس سفیدم!
بیا که با ظهورت آیه "والنهار اذا تجلی" تأویل گردد....
بیا که چشمه سار وجودم سخت خشکیده و فریاد العطش برآورده،
بیا تا از نرگس چشمانت عطری برای سجادهام بگیرم....
بیا و مرا زائر شهر قاصدکها کن، بیا....
اَللّهُمَّ عجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج