راهیان کربلا !
به هوش باشید !
اگر میانهی راه ،
مردی دیدید بلند قامت، دلربا ، با چشمهایی مهربان و نگاهی بس بزرگ ...
اگر دیدید تمام راه خون میگرید،
اگر شیر خواره میبیند،
پای تاول زده میبیند،
دخترکی دست در دست پدر میبینید و دیگر تاب رفتنش نمیماند
اگر مردی را دیدید که دو برادر میبیند،
جوان در پشت سر پدر میبیند،
یا زنان چادر به سر میبیند و فریاد ِ
فریاد گریهاش بلند میشود ...
به رسم اعراب با معرفت، آب بر پایش نهید، بوسه بر خاک ِ پایش زنید که مطاف ملائک است!
اگر دیدید مردی این چنین، تنها و بیهمراه قدم بر میدارد، اگر بر دل لرزه میاندازد اگر ...
شگفتتان نباشد! مدتهاست تنهایش گذاشتهایم ...