جاده های بی انتها رو به افق جاری اند
ما در ابتدای جاده به انتظار نشسته ایم
تا با تو
تا انتها، تا خدا برویم
این تقدیر انتظار با کدام قدر آمیخته است؟
.
.
.
با امید
با تلاش
بادعا، دعای “ امن یجیب“
برای خلافت زمین
چند بار بخوانم
چند بار بخوانیم؟
کار جنون ما به تماشا کشیده است.
نمی دانم که دعای مستجاب تو
چرا در ظهور اجابت نمی شود ؟
.
.
.
انگار بادعای ما بندگان منتظر گره خورده است .
در قنوت، در صبح جمعه، در کعبه
با دعای ما، با انتظار ما
با آمادگی ما، آمادگی همه
قفل را ما زده ایم
کلیدش کجاست؟ نمی دانیم
چند دندانه اش کم است؟
تو بگو
تا انتظار به پایان برسد.
اَللّهُمَّ عجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج